Imazh I Rreme: Roman

Ditet e bukura plot endrra dhe drite, humbisnin udhekryqit te madh, qe ndante pakuptimesia e botes corientuese.Mbremja e fundit trokiste gjithmone zhurmshem.Gjithcka mbaroi, atje ku dhe nisi. Shkembi i madh qendronte i palevizur, vazhdonte te priste dhe te percillte valet.Pjesa e ngushte e ngritur d [...]
Visa längre beskrivning

Ditet e bukura plot endrra dhe drite, humbisnin udhekryqit te madh, qe ndante pakuptimesia e botes corientuese.Mbremja e fundit trokiste gjithmone zhurmshem.Gjithcka mbaroi, atje ku dhe nisi. Shkembi i madh qendronte i palevizur, vazhdonte te priste dhe te percillte valet.Pjesa e ngushte e ngritur disa metra mbi det, mbrojtur me fanatizem nga masivi i gurte, i krahut lindor, formonte nje strehez te fshehte.Perpara shtrihej plazhi, i cili merrte nje gjeresi te mjaftueshme ne te dy krahet .Kishte shkuar heret, vetem peligrinazhi i natyrave te ndryshme uje-toke, vazhdonte normalisht.Hodhi veshtrimin perpara.Shiriti i ndritshem mbi det tkurrej se bashku me kuqerremtesine e perendimit te diellit.Muzgu varej ngadale, kete rit perseriste gjithmone, mjaftonte qe ne horizont te largoheshin rrezet e fundit.Yjet e pare nisen te pershndesnin se largu, ashtu te vegjel, te brishte, shkrepetinin verdhesine ne trajte mjegulluese.Deti gulconte, gjithe masivi i tij fshehte notat me mistike, kenget e zjarrta te dashnoreve, lotet e hidhur te takimeve te ndaluara, mallin dhe dhimbjen e patreguar.Puhia e lehte vraponte ne gjithe gjatesine, misioni i caktuar as e lodhte, as e besdiste, keshtu kish vepruar gjithmone dhe gjithmone do e perseriste vrapin e cmendur.Hapat e vetmuar kishin lene gjurme te thella ne ranishten, qe ruante ende ngrohtesine siperfaqesore, te mbledhur nga dita e gjate.U afrua prane detit.Kurioziteti e nxiti te sodiste me shume vemendje hapin me te gjate te vales, e cila kalonte fare prane kembeve.Provoi te merrte nje melodi te shkuar, tingellima e saj ne shtresat siperfaqesore, kumboi mjerueshem.